Waarom kunnen mensen hun mond niet houden in een rouwstoet?

BLOG – Wekelijks maak ik het mee. Wekelijks stoor ik me er ook aan, de ene keer meer dan de andere keer. Pratende mensen in een rouwstoet terwijl de uitvaartverzorger voorafgaand, in opdracht van de nabestaanden, nadrukkelijk heeft gevraagd om stilte te betrachten uit respect. Altijd weer zijn er mensen in zo’n stoet die dat klaarblijkelijk niet kunnen, stil zijn. Verhalen over eigen familie, over het werk, over vakanties, over de kinderen of de actualiteiten van dat moment: van alles wordt er soms uitgewisseld in een rouwstoet onderweg naar de begraafplaats.

Vinden mensen de stilte zelf te moeilijk?

Ik vraag me dan af: hebben mensen de uitvaartverzorger dan niet gehoord. Of niet begrepen wat hij of zij bedoelde met de woorden over stil zijn? Vergeten mensen die woorden zodra ze weer met anderen samenkomen in de buitenlucht? Of vinden mensen de stilte zelf te moeilijk omdat de dood dan zo dichtbij komt? Dat mensen de dood zover mogelijk weg willen houden door consequent te blijven praten over de zaken des levens?Waar komt het toch vandaan,, die drang om verhalen te delen met elkaar, die drang om te praten of zelfs hardop te lachen op weg naar de begraafplaats?

Ik wil niet zeuren en ook geen pietlut zijn. Stil zijn hoeft lang niet altijd en overal, het hangt ook af van hoe de overledene zelf in het leven stond en hoe de nabestaanden omgaan met het afscheid zelf. Als de stilte niet specifiek wordt gevraagd door de uitvaartverzorger voorafgaand is dat ook anders. Maar wat drijft mensen om die stilte te doorbreken als dit wel specifiek wordt gevraagd?

Mensen doen wat ze zelf willen

Soms hoor ik dat het nervositeit is, dat mensen niet goed raad weten met de situatie. Ik hoor mensen op weg naar het graf soms hardop de namen citeren op graven, die we passeren. Ik hoor dat mensen het soms als niet meer van deze tijd ervaren, al die somberheid en stilte. Of dat mensen gewoon doen wat ze zelf willen en dat anderen niet voor hen kunnen bepalen wat ze wel of niet doen. En toch… toch heeft het alles met respect te maken. Dat ene moment van de dag, in de stoet, waar stilte verlangd wordt en mensen klaarblijkelijk niet kunnen voldoen aan dat verlangen.

Wat zijn jouw ervaringen en ideeën ten aanzien van het onderwerp stilte in de rouwstoet? Wellicht veranderen bestaande gedachten naar aanleiding van jouw reactie.

Ik ben benieuwd en hoor het graag!

Deel dit artikel

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top